sabah uyandığımda
pencereden bakınca ilk gördüğüm şey geceden çatıya düşen çiy damlalarının kuru otlara akıttığı göz yaşlarıydı 
yoğun anız kokusu karışırken
toprak kokusuna 
yönümü kuzeye döndüğüm an
yüzümden etrafıma  kocaman bir gülümseme 
dalga dalga yayıldı 
serçe sürüleri oradan oraya uçuşarak 
kimi toz banyosu yaparken
kimi şarkı söylüyordu sonsuz bir aşkla  birbirine 
hafif bir esinti ıslık çalarken 
ahlat ağacının dallarında kalan son birkaç yaprağa 
artık kuş akını da  başlıyordu doğudan batıya
kocamış badem ağaçları kapanırken 
kendi içlerine
bütün yaprakları kızılca kıyametteydi  ve 
ayazı çelikleşen günün ışıltıları
manzaraya yerleşmekle konup kalkmak arası pür-telaş kararsızlık içindeydi 
gökyüzünde beyaz bulut kümeleri yoğunlaşırken, güneş bir görünüp bir kayboluyordu ince tüller ardında
güz dönümü ise neşeli şarkılar söylüyordu aklına esen her makamda 
13 Ekim 2021-haticeak
Hatice AkKayıt Tarihi : 13.10.2021 18:24:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!