Güvercin Şiiri - Bir Garip Orhan

Güvercin,
kanadında hırçınlık,
uçuşunda sabahın
çatlak nefesi.

Ben buradayım,
çakırkeyf bir haydut gibi,
sana bakıyorum.
Sesin niye böyle kinayeli?
Niye gagan gibi sivri
düşüyor üstüme zaman?

Konuş dedim.
Konuş da kanatlarına şiir bağlayayım.
Başını eğdin, sustun.
Sokaklara sözü geçmiş,
bir antlaşma bu.

Kanat çırptın,
havada bir cümle çizdin sanki.
Ama ben okuyamadım,
gözlerimde mezar sessizliğinden bir perde,
Yorgunum, güvercin.

Bak, ben de sustum şimdi.
Dünya gürültülü ama,
bizim sesimiz hep ayrı tellerde.
Bir kırık dallık sessizlik
bize yeter mi, güvercin?