Kimseye inanmamayı, hayat öğretti bana.
Sevip aldanmamayı, hayat öğretti bana.
Her defasında yanılmayı, hayat öğretti bana.
İnsanlara inanmamayı, insanlar öğretti bana.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta