Güven Kalmadı Şiiri - Nurettin Sevim

Bir acayip oldu yurdumun hâlı.
Kimselere artık güven kalmadı.
Bürokratı sahte YÖK diplomalı.
Kimselere artık güven kalmadı.

Ne evlada güven ne de çocuğa.
Ne dosta, kardeşe, karı- kocaya.
Doktora, hakime, hacı- hocaya.
Kimselere artık güven kalmadı.

Yazık değil mi bu cennet vatana.
Eksik tartıp, pahalıya satana.
Siyasetçilere, nutuk atana.
Kimselere artık güven kalmadı.

Ne akraba tanır, ne ana- baba.
Nezaketi bilmez, her şeyi kaba.
Sadece menfaat için tüm çaba.
Kimselere artık güven kalmadı.

Kimseyi düşünmez kendinden gayrı.
Başkasına olmaz bir gram hayrı.
Söylediği başka, yaptığı ayrı.
Kimselere artık güven kalmadı.

Kur'andan, sünnetten, Hakk'tan sapalı.
Makama, şöhrete, mala tapalı.
Sözde tesettürlü, başı kapalı
Kimselere artık güven kalmadı.