Güven Gürdap Şiirleri - Şair Güven Gürdap

Çaresizce ağlayıp duruyorum,
Yüreğim yanıyor, anlatamıyorum,
Ömrüm durmadan tükenip gidiyor,
Ey Sevgili, yine de seni bulamıyorum.

Bu kalbe kara bir leke gibi düşen,

Ey yar, mevsim yine bahardır.
Yolunu gözleyen bir çift göz vardır.
Geleceğin umuduyla hergün aranmaktadır.
Sen gelmeyince yaş olup pınarlar akıtmaktadır.

Ey yar, kaçıncı baharda gelip geçti,

Takatsizim ey yüce Mabud,
Ümitsizliğe kapılır oldu ruhum.
Ne sevmeye, ne de ağlamaya gücüm yok,
Gördükçe zulmetti dayanmaz oldu bu yürek.
Karalık çökünce el açar sesi titrek.
Ey gücü sonsuz olan Mabud,

Ey tek dostum, garip yalnızlığım,
Kimselere anlatamadığım dert ortağım.
Yine bir gecenin ıssızlığın da seninleyim.
Bir kaç damla gözyaşının ardından,
Tamamen kollarına düşmüş gibiyim.

Yanıyor bu yüreğim alev alev,
Geceler duymaz ki feryadımı.
Duruyor buralarda ıssız bakışların,
Kimse duymuyor sensiz feryadımı.

Ben sensiz bu sevdaya köleyim,

Hep sızlayıp durdu yüreğim,
Ne güvenmeyi bildi, ne de sevmesini.
Yıllar var ki bir tebessüme bile muhtaç,
İçinde ki bütün sevgiyi, yalnızlığa değişti,

Fırtınalı bir bahar daha gelip geçti yine,

Gel, ne olursun yalnızlık yetti bu gönlüne,
Ömrüm yitip gidiyor, bu bomboş hayallerde.
Çaresizlik sarmalayıp duruyor, ıssız bedenimi,
Buruk bir yalnızlık alıp götürüyor uzak ellere.

Gel, ne olursun yalnızlık yetti bu gönlüme,

Ne olurdu bir gelseydin,
Şu halimi birkez olsun görseydin.
Çaresizlik sarmalayıp duruyor bedenimi,
Karanlık çöküp duruyor, göz kapaklarıma.
İsmin, yine geçip duruyor bir mısrada,
Hainlikle mi örtüşür, yoksa gözyaşıyla mı,

Ne de çabuk geçtin, ey gençliğim.
Yıllarca huzuru bulamadığın yollarda gezindin,
Çaresizlikle yokluk arasında gidip geldin.
Gözyaşlarıyla karşılayıp durdun, her sabahı.
Ne yazık ki baharıysa hiç göremedin.

Ben geride bıraktım, tüm hayallerimi.
İnsanlara tebessümle bakan hallerimi.
Ben geride bıraktım, sahte sevgilileri,
Beni daraltan, üzerime gelen yalan yüzleri.

Yarınlarım hep karanlıktı, şimdi daha bir karanlık.