Şeffaf bir varlık, daha çok var gibi, o yüzden duymaz,
gereğinden uzak, özlemi sert esen rüzgarların, olmayacak bir çizginin takipçisi, çok emin belli, körelmiş elleri, dokunmaz gerçekte, gündelik çapraz ateşte, ilk düşenlerden yere kırılganlık ikliminde, umut olmalı ki devam etmeli, öyle de olur, neler son bulur iradenin elinde, yaşar gider kendince, saplanıp kaldığı yerde, yeni bir eğlence üretir kimliksiz gezilerinde, imkansız seçeneklerin görkeminde memnun belki de, ve bu dayanışma, yok evreninde bir aralanma gerçekleşince, başkaları başkalaşır, çoğu zaman yaya kalınır, bilinmeli belki de, güven kendine. Her zaman mümkün olanın gelişi herkesin kendiliğinde, kendine el verme de, sen bilmesen de, bilinirsen öte de.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta