Kendi ateşinin dumanını solur insan
Günah çukurlarına üşüşür kara sinekler
Örümcek ağlarına doğar güneş
Kuşlar oynaşır ham elma dallarında
Çırpı bacaklı umut kırıldıkça kırılır
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta