Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Ey hürmet besleyen, kıymet besleyen,
Sevgiyi saygıyla birleştiren kız...
Yıllar evvelinden beni sesleyen,
Yıllar sonrasından sırlaştıran kız...

Her zaman arayıp, beni yoklayan

Kalbine vatan,
Sevgine şeytan,
Sabahına, tan;
Tan, olmak gerek....

Tek mısra şiir,

Benden sana kalan üç beş satırın
Adını adınla sayanlardanım
Bende de bir başka kalmış hatırın
Sevgini içime yayanlardanım

Bir yürek düşünki vurusu sensin

Kimisi bir destan, kimisi dua
Kiminin elinde kınalar vardı...
Kimisi düşmeden derin uykuya,
Kanlı yaraları eliyle sardı...

Anası, bacısı, yavuklusuyla,

Sarıkamış oy oy oy…
Bu ne yaman kar kış oy
Yolları yokuş oy oy,
Sarıkamış oy oy oy...

Şahittir sarıçamlar

Serin rüzgârlar eser güzel Sarıkamış’ta
Aklıma sen gelirsin, okula her bakışta…
Artık mevsim sonbahar, veda vakti yaklaştı,
Sararmış yaprakların sesi bu yakarışta…

Toyluğum, gençliğimin sesidir bu yakarış,

Salkım söğüt bezenmekte bugünler
Dalları yeşiller sarmada artık...
Kışa kaldı geçen mevsimli dünler
Yaza hazırlık var mühlet adımlık...

**

Ah ah, var ya
diyemem, dilim dönmez
alacası çökmüşse akşamın,
gurbette bir kadehtir bana yeten
yüreğim pır pır eder,
uçmaya meyilli, kanat çırparca

Seni aramayacak,
Seni sormayacağım.
Seni anmayacağım...
Bunları biliyorsun....

Bitmeyen sefa sende,

Aradım olmadı, sordum olmadı
Sen beni bırakıp nereye gittin?
Sevginin, vefanın bu mudur adı?
Sen beni bırakıp nereye gittin?

Kayıpsın, yitiksin bende değilsin,