Gürsoy Solmaz Şiirleri - Şair Gürsoy Solmaz

Aynı kaptan yiyoruz,
Benim kaşığım küçük
Ama hukuk diyoruz,
Burda başlıyor göçük..

Sen yiyorken bakan ben,

Beni yaban saydı, beni el saydı
Seni türkülere türlü soran yar
O kimdi nerdeydi keşke olsaydı
Beni türkülere türlü soran yar
Hayalen karşımda öyle duran yar

Aradım yüreğinde,
Ben beni bulamadım.....
İçinde bir yerinde,
Ben beni bulamadım...

Bir buse bir karanfil.....

Güllerle adını bır tutmak güzel
Çiçekler açtığı gelen ilk mevsim
Sevgimi sevginle oturtmak güzel
Usuma yer etsin verdiğin isim

Susarak ilgini vermesen bile

Arkadaşım Efendi,
efendinin kölesi,
Kölenin efendisi,
efendinin böylesi
Midir? Diye düşündüm,
vardım gittim yanına

Türk çocuğu ATA’N sana,
Bıraktığı vatan sana,
Egemenlik ruhu ile,
Verdi vücut, kan, can sana...

Vatan kutsal uçtan uca,

Gülümseyen bir bakış sevgi için emektir...
Dostluk için o bakış bin kelâm söylemektir..

***

Hayat, yağmurca dökülmektir

Kızıl saçlarının efsunudur bil,
Böylesi yazdığım, yazabildiğim...
Bu efsun bir heves, bir gaye değil,
Bu yüzde n yüzüne bakıp güldüğüm...

Saçların sırtında sırmalı dursun,

-yeğenim Sefa YAZICI`ya-

Okumak, yazmak güzel
Diyordu öğretmenim…
Öğrenmek daha özel,
Diyordu öğretmenim…

akşamları olmaya görsün
doldursam dolmaz boşaltsam boşalmaz
iki dağ arasında kalmış gibiyim
kime yaklaşsam alevlerini aniden çakıyor
zamanı ilaç gibi bekliyorum
rengim soluk sesim kısık