Gurbette Bayram Şiiri - Mevlüt Karadağ

Yaşamayan bilmez onun halinden
Yapmamışsa eğer gurbette bayram
Dilinden anlayan yoksa bir dostu
Hicran olur ona gurbette selam

Sevinci hüzündür neşesi keder
Onu vatanından ayırmış kader
Komşudan selam yok dosttan bir haber
Düşmanı özletir gurbette bayram

Girersin çıkarsın oturamazsın
Kimseye derdini sorduramazsın
Ağlama gözyaşın durduramazsın
El olur acımaz gurbette bayram

Hani nerde senin canın canların
El öpüp sarmıyor çocuklar yanın
Her aklına geldikçe sizliyor tenin
Sana hüsran olur gurbette bayram

Anneni atanı anıp durursun
Varamaz yanına yanıp durursun
Arısız kovan gibi sönük durursun
Viran olur sana gurbette bayram

Ararsın bir dost ki ona varasın
Geçmişi yad edip yaran sarasın
Uykun bile gelmez rüya göresin
Günleri yıl eder gurbette bayram

Ne saatler geçer ne dakikalar
Perde perde gelir eski anılar
Birde ayrı ise eş ve yavrular
Mecnuna döndürür gurbette bayram

Mevlüt sen zorlanma yok bir endişem
Yarenin ahbabın sarmış dört köşen
Belki kapın çalar yolundan şaşan
Unutturmaz seni elbette bayram