Gurbet. Şiiri - Kemal Müftüoğlu

Bir odam var Kayseri Orduevinde.
Kırmızı perdeleri eski.
Penceresi ta Erciyasa bakar.
Önünden arabalar, insanlar geçer.
Islık çalarak bağırarak gülerek,
Ve sıla hasreti yorgunca dansederek
İçimi yakarda yakar.
Ben çok defa düşünüp dururum içinde.
Klakson sesini bile duymaz olur kulağım.
Düşlediğim bir anı ya da hayal
Alır benden beni.
Minareler haşmetle göğü deler,
Ali Dağına bakar da bakar.
Bazen bir dala takılır gözüm
Kuşlarla konuşurum.
Mevsim bahar ve bir yağmur çiseliyorsa
Teselli bulurum.
Ancak gelince aklıma
Bir ikindi sonrası
Evdeki mutluluğum,
İşte o zaman hasretle kahrolurum.