Gurbet ele vardım gelirim diye
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
Bana perde oldu çıkmaz aradan
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
Bana hep durmadan zehir içirdi
Bütün günlerimi acı geçirdi
Huzurumu ömür boyu kaçırdı
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
Kaleme sarıldım kağıt yetmiyor
Yazdıkça yazıyom derdim bitmiyor
Sılanın hasreti benden gitmiyor
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
Bizleri yaratan Allah'a şükür
Şükür yazı yazan kaleme şükür
Yazıyı toplayan kağıda şükür
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
Şevki Çobanoğlu dünyada gider
Dostlarına dostça dualar eder
Yazıyı yazar da, şükür olsun der
Gurbet beni aldı ayırdı dosttan
(1975)
Şevki ÇobanoğluKayıt Tarihi : 26.9.2006 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birer çocuktuk biz,
Onikisindeydik henüz.
Oynamak,
Oynadıkça coşmak,
Coştukça oynamak istiyorduk.
Çağımız;
Lastik sapan çağıydı.
Serçeler peşindeydik bahçelerde.
Birini yakalar, öbürünü kovalardık.
Kovalamaca oynardık kuşlarla.
Gömülürdük;
Ekin tarlalarına, arpalara, buğdaylara, toprağa.
Birer çocuktuk biz.
Onikisindeydik henüz.
Kıskanç bir el aldı, attı bizi gurbete.
Bırakmadı, bırakmadı, bırakmadı.
(1979 İzmir)
Tayyar Yıldırım
TÜM YORUMLAR (1)