Gurban Olduğum Şiiri - Aliş Gülden

gurban olduğum
gadasını aldığım
geçmez bogazımdan yedigim bir lokma
sen yoksun diye yanımda
ekmek doğrarım
düğürcük çorbasına
omaç yaparım tavada
dertlerimin üstüne
açık ekmek kırıntılarını
işte böyle gurban
köy yerinde sensiz
bir gün daha geçiririm
cızırtılı radyodan dinlerim acansları
duydukca kahpe pusuları
girmez gözüme uykular
işte gurban olduğum
katmer katmer doğranır
yokluğun acısı
eğmeğimizin üstüne
katık ederken gözyaşını
uçsuz buçaksız ovalara
sonra dağlara bakarım
dicle-fıratta yüzümü yıkar
cudide ısınasın diye ateş yakarım
bilirim dağlar kabul etmez kahpeliği
her bir çiçekte kurşun deliği
sakın düşürme hiçbir canlıya tetiği
varsın yutsun fırat ve dicle
sinsice bazuka dumanlarını
varsın duldalamasın bir mehmetciği
bir söğüt gölgesi
unutma kanındadır türkün töresi
her insana nasip olmaz şahadet mertebesi

10.12.1993 ümraniye
aliş gülden