Yalnızlık olgu değil olaydır aslında
An gelir kaleni keşkeler kuşatırya
İşte o andır yalnızlık aslında
Doğru bak !
Her yer ayna...
Ki ben kusursuz bir habitatın gölgesinde
Yaşamaya devam ederken,
Ötesinde sanardım okyanusların
Sevilebilecek bı insanı.
Nasıl oluyor anlamıyorum. İnan bana,
Dilim haya yoksunu olduğundandır belkide.
Vicdanın rahat mı kardeşim?
Sigortan yatıyor mu?
Kaç yıl kaldı emekli olmana?
Çocuğun devlet okulunda dayak mı yiyor?
Erken emeklilik düşünür müydünüz efendim?
Gri deniz kurtlarını döküyor
Yine itham zamanıdır
Özgürlüğün kanatları üşüyor
Yokluğun varlığı sıcacık
Arka bahçende ekru ten,
Ustam metrelerce kar geliyormuş diyor
Ama nerden baksan diz boyu kar
Konuşuyorduk seni taze yemyeşil
Yeni alınmış defterine ayraç
En azından umutlu,
En azından ruhlu ve onurlu.
Öyle ki rızkımı yerken dişimden kan dökülür
Akıp giden zamana inat köpek uğultularını susturmak amacım
Darağacı benim için yağlı ilmek benim için
Ki ben bayrak sallayan halkımın temsili
Ki ben ekmek için soyut çarpışanların temsili
Boynuma sarılıyordu rüzgar sol yanımdan
Kulak arkamda dünün uğultusu
Taba ışıklarına şehrin, dalıyordum
Şafağın ses telleri titremeye başladı birden
Cıvıldadı sanki parmak uçlarımda eski bir düğün
Tozluydu raflar o zaman, açılmamıştı pencereler
Bekleme salonu no: 2025...
Akvaryumda balık,
Avizede aydınlığa dönüp duran üvez.
Vatozlarımız var kılçık bırakmaz yutar.
Allı pullusu var suda pasparlak
Ve av olduğundan, mal olduğundan habersiz.
Duyarsızım ve sevgisiz, huzursuz, mutsuz, hüzünsüz.
İnsan hayatının bile kıymeti yok gözümde.
Çünkü tek ben varım bu dünyada.
Yalnız...
Sadece kendi başıma,
Dünyada tek.
Şarkı söylemek istiyorum.
İçimden geldiği gibi,
İçimden gittiği gibi, bazı şeylerin;
Fikirler, düşünceler, arzular, hayaller...
Us desen az,
Kul hazır, yol hazır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!