Gün batarken ufukta, gönül nevası soldu
Vakit akşam olurken, günün miadı doldu
Cıvıl cıvıl o renkler, bir anda gölge oldu
Vakit akşam olurken, günün miadı doldu
Fısıldaş(y) an rüzgârlar, hicran meltemi oldu
Yükselirken nağmeler, kalbe duygular doldu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var