Hülyalı Gönül - Günlüğüme (Söyleşi) Şiir ...

15.04.2010

Güne, sabahın erken saatlerinde merhaba dedim. Yatağımdan, nedense çok yorgun kalkıyorum. İki- üç gündür yaşadığım, yoğun stresin de etkisi olabilir. Kırk bir yılın sonunda, benimle birlikte, ömrümün sonuna kadar arkadaşlık edecek, ikinci bir arkadaşla tanıştım.

Psikolojim, çok iyi sayılmaz bu günlerde. Her şey üst üste geliyor nedense. Benim, bundan sonra olur olmaz her şeyi kafama takıp, üzülme gibi bir lüksüm yok artık. Her zaman, güçlü bir insan olduğumu düşünürüm. Gerçekten de öyleyim. Her türlü, sıkıntıya, zorluğa karşı mücadele ettim. Ayakta kaldım. Yıkılmadım. Geriye dönüp baktığımda, kendime kızıyorum. Değmeyen insanlara, üzülmek gerektirmeyen olaylara, çok fazla üzülmüşüm.

Sevgili günlüğüm;