Güngör Uslu Şiirleri - Şair Güngör Uslu

Bu dünya bir bahçedir, her biriniz çiçek,
Rabbim ihsan eylemiş, nasibin bin ölçek.
**
Gülistanda pek latif, belki Gül ve Lale,
İsminiz dahi güzel, latife ve Jale.
**

Helal yiyeyim dostlar, hem içtiğin helâl,
İsrafa cevaz yoktur, can olmasın melâl.
**
Bismillah deyip başla, ne yersin bir bak,
Pek inceden araştır, şüpheli kir tuzak.
**

Selamünaleyküm can, iki bin on biri,*
Altı Ocak Perşembe, özden at kiri.*
**
İlkbahar tıfıl dönem, yazın genç ve olgun,*
Sonbahar yaş kemali, kış kefenli solgun.*
**

** Uslu şaşkın bu hale *
**
Selamünaleyküm dost, yıl iki bin on bir,
On Mayıs çek Salı, taşar çok nehir.
**
Yıllar yel gibi geçer, bir törpüdür zaman,*

Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
İki Kasım güz Salı, zikrimiz Hak yine.*
**
Söyle kardeş nedir hâl, aldatır kim seni,*
İnsan muhteşem eser, yakarsın gül teni.*
**

Olgunlaşma bir okul, ikaz dinlemez kul,
Bacası zehir kusar, canlıyı eyler dul.

Bak sağlık tehlikede, duman altı soluk,
Okul bacası yıkık, kir akıtan oluk.

Selamünaleyküm can, iki bin on sene,*
Yirmi üç ekim gülüm, Cumartesi yine.*
**
“Sevgi” mücerred bir ruh, sevmek ki bir gaye,*
“Sevgi” aşkın gül yolu, muhabbet pir paye.*
**

Selamünaleyküm can, yıl iki bin on bir,*
Yirmi yedi Nisan Çarşamba, bedbin son pir.*
**
Ağla gönül, yan hele, akıbet pek hazin,*
Edep sizlere ömür, sala ver müezzin.*
**

Selamünaleyküm can, yıl iki bin on bir,
Üç Mayıs Bahar Salı, sözümüz sel bahir.
**
Söz demiştik hani dün, yürek damıttı söz,
Söz vermiştik ezelde, göz gördü, sevdi öz.
**

“Benim adım Kemal” der, siyasi tıfıl zat,*
Seni adın Kem hâl’dir, hem ekşi kızıl tat.*
**
Denize bak ibret al, çekildi dip gördü,*
İplik pazara çıktı, yandaşı ip ördü.*
**