Parıldayan gecenin ortasında yanan güneş,
çağrılı zamansızlığın umut üreten soğuk düşü.
Kayar gider avucundan soluk, çevreler yitmişi,
uzak bir ben aşan ifadenin düşüşü, sözsüzlük
uçurumu kadar derin, belki çıkılır belki çıkılmaz.
Dalıp gittiğin dumanlar arasından belli belirsiz
gülümseyen yüz, öpsen geçer, dokunur bütün
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta