İnsanı İsa gibi çarmıha geren bu sevda
Senin kadar benim de canımı yakmıyor mu sanki
Kanlar akıyor her yanımdan
Görmüyorsa kimseler suç mu benim mi yar
İnsanoğlunun üstüne farklı güneş doğmuyorsa
Beni hiç aydınlatmıyor bu güneş
Bütün renkleri soldurulmuş yeryüzünün
Sende de karanlıklar bu kadar baskın mı yar
Senin de çığlıkların kayıp değil mi sağır kulaklarda
Halimi göremeyenler seni de duymuyorlar nasıl olsa
Bak içini kavuran ateş yakmıyor kimseyi senden başka
İşte şimdi anladın mı beni, hak verdin mi bana
Sanırsın ki gözlerimizdeki buhular
Yıllar öncesi duvara asılmış hüzünlü bir resim
Ki çerçevesi asırların günahı
Bu günah gelmiş geçmiş tüm tanrıların yasağı
Anlayacağın yalnız değilsin asiler meydanında
Bir başkaldırıdır bu sevda yaratılmış ilahlara
Aç yüreğini güneşi gömeceğim mezarına
Yarın doğacak gözlerinden tüm insanoğlunun inadına
Nisan / Besni
www.akdeniz.orgfree.com
Kayıt Tarihi : 2.5.2009 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!