Bu yalan dünyada gülmedi
Bir gün yüzüm
Ayrılık hasretti
Düştü içime kor gibi
Güneş batarken kayboldu gölgem
Doğar diye bekledim yıllarca
Dört duvar arasında
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Sabırla bekleyeceğim yolunu
Doğacaktır karanlığa bir gün batan o güneş...
Ne kadar yakınsak da umut mutlaka olmalı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta