Güneş batmak üzere yine bir ufkun ardından
Ben ise oturmuş seni düşünüyorum yine
Hani o ilk karşılaştığımız ağacın dibinde
Artık tek başıma geliyorum buraya
Yitirdiğim kör sevdaları belki bulurum diye
Kaybolan güneşin yerine gelen kızıllık
Buruk bir hüzne boğuyor bahar akşamını
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
