Güneş batmak üzere
akşam üstü hüzünleriyle dolu içim.
Güneş batmak üzere,
yine yanlızlığın sessiz ve soğuk fırtınalarını iliklerimde hissedeceğim.
Prangaya vurulmuşsada bileklerim,
halk denizinde kanat çırpan militan bir martı kadar özgürüm.
Gök kadar geniş ve mavi umutlar doluyor yüreğim,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta