Günebakan Şiiri - Meral Özbek

Evvel zaman içinde dostlar
Ağaçlara ev kurardık
Tatlı bir düş içinde
Bir yere bir göğe bakardık...

Gönlümüz kuş gibiydi dostlar
Dünyaya kanat açardık
Tutsak değildik zamana
Başına buyruk yaşardık

Çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman
Ay büyülüydü yakamoz deniz
Ardından koştuğumuz sonbahardan

Çocuklardık parlak yıldızlardık o zaman
Artık dönemesek de geriye
Ardından koştuğumuz son on zamandır

O zaman bu zamandır dostlar
Ne ister neyi özleriz
Denizini arayan akarsulara benzeriz
Pencereler bırak açık kalsın
Geceleri yağmurlar yağsın
Günebakan düşlerimiz yağmur sesiyle çoğalsın