Bırakıp gönül kapıma, gayrimeşru çocuk gibi özlemini, gitttiğinden beri;
Ben istemeden kalbim onu öyle sahiplendi ki, gelip alırsın diye ödü kopuyor.
Seninle yaşanmadı bu aşk ama 'yokluğunda' heran büyüyen Özlemine, doyum olmuyor...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta