Gün Gelir Şiiri - Abuzer Güneş

Gün gelir ansızın bir kapı açılır
Perdeler güneşe, kapılar rüzgâra takılır
Candır içinde olduğumuz bazen yıkılır
Durdurmak olmaz giden zamanı
Elbet bir gün yaşamaktan sıkılır

Durma, kopar artık zamanı peşinden
Takılmasın bıraktıkların peşine
Günü gelip cellât olmasın leşine

Gitme ansızın, habersiz bilmediğin yere
Durma, susmasın sesin
Çığlık olmadan gelmesin nefesin

Durma, ses ver sesime
Kulak ver bu son nefesime
Bir daha söyleme gidişini
Bırakmaz yoksa bu cellât peşini

Daha nice zaman var yaşamaya
Bir virgül at her şeye
Ansızın gerçekleşebilir hayal ettiğin

Sonlar noktalı
Söylenecekler iki noktalı
Haykırışlar ünlemli
Yaşadığın hayat, önemli

Sen yağmur, sen dağ, sen nehirsin
Daha akacak, daha yağacak, daha büyüyeceksin
Güneşi beklemeden erimeyecek
Son nefsini vermeden yanımda,
Bırakıp her şeyi gitmeyeceksin.