hayat getirir kendine
unutturur
en şeytanca çocuklukları bile
gün gelir...
gün biter
iner hayata siyahın rengi...
kalırın yalnız kuytularda birbaşına...
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




aslında o siyah en duygulu anların belkide başlangıcıdır..gün aydınlanıncaya kadar böyle sürer...saygılar sunuyorum...tebrikler..güzeldi..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta