Bu gümüş çakmakla acıları yakıyorum.
Yar suskunum bilirsin,
Benim içimde ne fırtınalar kopar.
Sen ne söylememi istersen benden,
Bak gözlerime orda hepsi var.
Ama şunu da bil
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta