sensizliğin ölümcül yokluğuna işledim, yalnızlığını
ardından zamanın yüzünü boyadım düşlerimle
hep altın sarısı zamanlarını ezdim aşkın
şimdi bizim için gitme vakti
sürgüyü çek ve çık
yine de
bekliyeceğim seni
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta