Gülüşünü Türkü Etsem Söz Olur

Erzurum'da kışlar biter, yaz olur
Çiçek açar karlı dağlar mor olur
Ovasında bölük bölük kaz olur
Gülüşünü türkü etsem söz olur

Zülfünü yakarken iklim ayazı
Kıldırır kuluna sabah namazı
Yakıver sineyi, kalsın avazı
Gülüşünü türkü etsem söz olur

Kirpiğe tutunmuş güzler asılı
Yel alsın çarşını, güller ağrılı
Üflerken külüne düşler, hasılı
Gülüşünü türkü etsem söz olur

Bir Aydıni kulun geçer ilinden
Ezgi susar, köz dökülür dilinden
Ozanın telinden, aşkın izinden
Gülüşünü türkü etsem söz olur