Gülüşün güneşi devirince ıhlamur yaprağında
Kainat segâh kapısından çağırdı aşkı
Cam kesiğinden daha çok gülüş çalıverince gökyüzüme
Zerk etti tüm mavileri gülüşüne.
Kahvenin en güzelinden tutununca gözlerine
Pembe menevişli mor sümbüller açtı içim.
Şimdi ben sana giden tüm yolların şeritlerine
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan