efsunlu bir güldün kırmızıdan kor gibi
her bahar yeniden sessizce açardı tomurcuğun
senden yükselirdi en koyusu aydınlığın
dolaşıp yeryüzünü lal dilimde can olurdu adın
her yaprağın masaldı güllerin padişahıydın
sen bilmedin gülmedin
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.