Her akşam çağırıyordu onu dalgalar
Tüm ümitleri bitmişti.
Tam baharın yeşereceği zamandı oysa
“Gel” diyordu koynuma Uyuyan Göl
Sesini duyuyor musun beni çağırıyor diyordu ağabeyine
“Ağa diyordu uyuyor sanıyorsunuz ama o göl uyumaz ki! ”
Görürsünüz bir gün yutacak beni dalgalar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
