Yanmak
umurumda değil! !
Yeter ki yanan yerde
şiirler doğsun...
Yazdıkca,
Acının geçmediği sevgi,,,
Sevgimidir...?
Değildir elbet..
Acıyı şerbet niyetine içeceksin de,,,
ne tatlıymış diyeceksin...
Sen dokunamadığım,
ama dokunmaktan öte bende olan SEN! !
Anladım ki marifet illa yanında olmak değilmiş,
marifet uzakta olup her saniye
yüreğinle dokunabilmekmiş...
Hiç bir dilde söylenmemiş,,
tüm sevgi sözcüklerini adıyorum bu güne..
Sana gelsin uçmayı yeni öğrenmiş serçelerin şarkısı...
Martıların çığlıkları..
Sana gelsin yüreğimden dökülen bu çığlık..
Oysa sen,,
uykusuz gecelerimde,
titrek bir mumun alevinde,,
ıssız,beyaz duvarlara bakarak,
gecenin kızıl kıyamet karanlığında
haykırdığım bir çığlıktın..
Kokun diyorum,,o kokun!
Şimdi ne çok uzakta,
Hangi bilinmeyende?
Kimin teninde bilmiyorum..
Bildiğim tek şey,
İçimde ki yangını kimse bilmez..
Gecenin karası gibi çöker gözlerime..
Ondandır susuşum,
ondandır kimseyi görmeyeşim..
Karadır yüzüme düşen gölge
Tutamadı..
Hiç kimse tutamadı
Ellerimden senin gibi..
Ellerinle yüreğimi sever gibi..
Sevemedi..
Anıları sarmışım bir bir sigaramın dumanına..
Gizli kalmış ne var ne yok dökmüşüm ortaya
Boşaltmışım içimi..
Üstüne birde hesaplaşmışım kendimle..
Kalmış mıyım çırılçıplak? ..
Biraz sonra gideceğinin sancısı düşmeden gözlerime,,
zamanla savaşırcasına sarıl..
Ayrılığın acısı yakmadan gözlerimi,.
siyah bir perde çekerek kal yanımda..
Gecenin kapkara saçları usulca inerken tenimize
söylenmemiş sözcükler dudaklarımı yakıyor..
.....:((((