Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Azalan sevince her gün şaşarak
Zamanda eridik boşa koşarak

Veryansın edildi emelin şevki
Maddede boğulduk, katlettik meşki

Dünya çocuklarına, Atatürk’ten yadigâr
Bir övünç ateşi ki, coşku selinde insan
Ellerde al bayraklar, yurdum gelincik bahar
En büyük bayram bugün, bugün yirmi üç nisan

Ne engin bir felsefe tek birliğin görkemi

Sevdan ömür kilimi, aşk oduyla ördüğüm
Kandan kana ilmeksin, candan cana desensin
Yedinci cemre sensin, özde özü gördüğüm
Bahara şerh koymuşsam, açan tomurcuk sensin

Ufkun yeşil ışığı, sabahın şen neşesi

ÇİLE YUMAĞI KADIN


Sıcacık yapıların mutluluk anahtarı,
Kalbindeki aşkıyla, sevda yanığı kadın
Vefasıyla azmiyle yuvanın emektarı

İstanbul Metrosu’nun gümüş rayları gıcırdadı acı acı
Bir iki derken, beş sefer boşaldı vagonlar tek tek
Merdivenlerden aktı insanlar, yoktu beklenen yolcu
Bekleyiş halkasında; aşık bir kadın, biraz da ürkek
Adımlar bir ileri bir geri, titredi beden hopladı yürek!

Işıltı şatafatında yorgun düşen gözler
Kamaşmalar esrarında sürmeli ilintiler
Yönü saptırılmış, kundaklanmış gelecek
İnsanı boğan kemiren bir kent yaşamı
Yığışım, başkalaşım zarı, yozlaşma harı
Tuvale sığmayan esrik renkli yüzler

O n Kasım’da yaşam sustu, suskunluğun sesiydi O
N e mümkün kadere karşı gelmek, ecele ne mümkü N.

K asım rüzgarları esti, çaresiz toprağa verdi K
A tam bizler, Cumhuriyet ve laik toplum adına A
S enin yoluna baş koyduk, tek ülküde nefes nefe S

Bayram geldi yine, yürekte boran
Yitik sevgilerde, eriyor zaman
Ne Bayram kutlayan, ne hatır soran
Ezgin gülüşlerle, kesilir kurban...

İNSAN HAKLARI VE BARIŞ

İnsanlık âleminin iksiri ‘ sevgi bağı‘
Yaşam güvencesinin ortak paydası barış.
Doğan herkes doğanın, bu evrenin ortağı
Bu ne vahim tezat ki; silahlanmada yarış?

H asret mi koysaydım adını; hep gurbettesin
A ldığım ilk müjdem, o tutkulu servettesin
T utunca yumuk ellerini, duydum yanarak
E n güzel duygularda açan ağlayış sesini
M or sümbül, pembe gül kıskandı tebessümünü!