Hiç alışamadım gülmeye hüzün vicdanıma daha uygun.
En zayıf noktamdır vicdanım, bu yüzdendir yenik düşmelerim.
Kırılgan ve yufka yürekliyim.
Ne zaman yaralı bir yürek görsem sarıp sarmalarım.
İyileşince kuş olup uçar ellerimden ben yine acımla kalırım.
Yaralarımın yarabandı yine benim.
Kendi sessizliğimde avazım çıktığı kadar bagırırım, bagırırımda duyulmaz sesim.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
"EĞER SİZLER, BENİM BİLDİKLERİMİ BİLSEYDİNİZ, AZ GÜLER FAKAT PEK ÇOK AĞLARDINIZ. YEMEK İŞTAHINIZ KAÇAR YEMEK YİYEMEZDİNİZ VE GECELERİ UYKUNUZ KAÇARDI DA YATAKLARINIZ TERK EDİP, FERYAT FİGAN ÇÖLLERE DÜŞER ORALARDA HELAK OLUP GİDERDİNİZ!"- Hadis-i Şerif meali-
Hayırlı sınavlar ve sabr-ı cemiller olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta