Gülmek mi?
Sizi bilmem ama bu kelime bana öyle yabancı ki.
En son ne zaman güldüğümü bile hatırlamıyorum.
Aslında gülmeyi ben yasakladım kendime
Çünkü bir gülsem sonu gözyaşı, kursağında bırakırlar acısını, sonra da sırtına vura vura kan kustururlar.
Şu yer yarılsa da artık kaybolsak dediğim dünya da ,herkese reva olan gülmek bir bana haramdı sanki.
Haklılar mı acaba.!
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta