Gülmek mi Şiiri - Cihat Şahin

GÜLMEKMİ...?

Diyor bazı dostlarım tebessümün az senin
Gül sende bizler gibi güller açsın yüzünde.
Neşelenmek işinde adetinmi naz senin?
Niye çokça ciddiyet hakim olur sözünde?

Gülünürmü a dostlar dünya dolu dert varken?
İnsanların gönlünde binbir türlü gam harken,
Dini doğru yaşamak avuçlarda bir korken,
Nasıl olsun tebessüm kardeşinin yüzünde?

Adı bizden olanlar tan ederken son dine,
Sevk edlip dururken arz üstünde halk kine,
Müminlerin derdiyle dopdoluken şu sine,
Nasıl olsun bol neşe bu acizin sözünde?

Güya bizim bu vatan öyle yazar tarihler,
yüzde doksan müslim der bilir kişi şarihler,
Öz yurdumda parya der haddi aşan herifler,
Elbet olur kanlı yaş şu mağdurun gözünde.

İns kulluğu şaşırmış acizlere kul olmuş,
Moda olmuş bidatlar tüm dalaller yol olmuş,
Terkedimiş sünnetler yaşamaksa zül olmuş,
Dostlar halen haz arar bu fakirin sazında.

Rüşvet girmiş her yere alim, amir bozulmuş,
Vermeyenler horlanmış, linç edilip ezilmiş,
Ödü kopmuş mazlumun bir kenara büzülmüş,
Elbet olur garibin kış havası yazında.

Evet dostlar doğrudur ben unuttum gülmeyi,
Hatırlamam na mümkün pür neşeli olmayı,
Bekliyorken an be an kederimden ölmeyi,
Kusur arar çok dostlar pür kusurun bazında.

Tek tesellim kaderdir bunlar hakkın takdiri.
Düşmez kulun haddine hak emrinin tekdiri.
Teslim olmak zorunda iradeye her diri,
Var mutlaka bir hikmet takdirin her cüzünde.

Cihat ŞAHİN
25.07.2009-İZMİR