Vahdet denen o yârdan ne bir ses ne de bir iz
Sıcacık gönül köşküm vîrane bir yer bugün
Ben umuda kırgınım, umudum benden aciz
Düş kurmak büyük ayıp, kıran muteber bugün
Benliğin sarayında ozan olunca herkes
Güfte aynı kalsa da haz vermiyor çıkan ses
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta