Zamanın bir evresinde bir bahçıvan,
Karar vermiş dünyanın en güzel güllerini yetiştirmeye bahçesinde.
Toprağını nazikçe sürmüş nasırlı elleriyle.
Her gül tohumunu sanki bebeğini yatırı gibi beşiğe,
Bırakmış toprak ananın ellerine.
Başlarında beklemiş saatlerce,
Başlarında beklerken de hep konuşmuş onlarla.
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta