Güller Günlerin Ağırlığında

Zamanın kalbinde bir gül açar,
Ne dünündür, ne yarının.
O gül, sessizliğin dilinde konuşur —
Ve her yaprağı Tanrı’nın bir nefesidir.

Aşk, görünmeyenin yankısıdır;
Bir damla nur düşer gönle,
Ve ben seni değil, sende gizlenen
O sonsuzluğu severim.

Güller, günlerin ağırlığında eğilir,
Çünkü güzellik faniliği bilir.
Her soluş, hakikatin bir fısıltısıdır:
“Hiçlik bile aşkla var olur.”

Ey sevgili,
Adın rüzgârda erirken duyarım seni,
Ne suretin kalır, ne sözün —
Yalnız bir nur,
Kalbimin iç avlusunda dolaşan bir sır.

Aşk, varlıkla yokluk arasında asılı bir dua,
Bir dervişin suskun nefesi,
Bir gülün açarken içe söylediği zikirdir.

Ve bilirim:
Sen bana değil,
Ben sende kendime varırım.

Sinan Bayram