Gülistan'a Şiir Şiiri - Kemal Doğanay

---Eşime 40.Yıl Armağanı---

Gülistan’a gül söyledim gelecek
Haber salmış “YAR!” kadrimi bilecek
Gülmez dedikleri yüzüm gülecek,
---Gülistan’a şiir yazdım bilesin
---Gel dediğim zaman hergün gelesin.

Mısır’da Züleyha Yusuf’u yaktı
Mecnun Leyla’sını çölde bıraktı
Dün gece gönlüme bir yıldız aktı,
---Çile çektim bu dünyada bilesin
---Güller bahçesine sen de gelesin.

Gözlerim ufukta seni arıyor
Sol yanım ağrıyor, yaram kanıyor
Beni böyle gören aşık sanıyor,
---Gülce yazıyorum bunu bilesin
---Darda kaldığım gün hemen gelesin.

Demesem de derdim dağları aşar
Ayaklarım gitmez gözlerim şaşar
Acaba dünyada kaç insan yaşar?
---Bu soruyu çözemedim bilesin
---Bahar mevsimin de Bir/Sen gelesin.

Gün oldu önüme sofra serdiler
Bismillah diyerek yemek verdiler
Yollarıma sanki halı serdiler,
---Sevdamı buraya yazdım bilesin
---Gönül kapım açık çıkıp gelesin.

Deveci Dağ’ından suyumuz gelir
Zile Ovası’ndan huyumuz gelir
Oğuz Boyları’ndan soyumuz gelir,
---Bayram geldi evimize bilesin
---Dede Korkut gibi Bir/den gelesin.

DOĞANAY’ım şu dünyada yanmışım
Kim ne söylediyse ona kanmışım
Her selam vereni dostum sanmışım,
---Çok yanıldım bu dünyada bilesin
---Gülistan’a güller ile gelesin