Düşenin hiç dostu bulunmuyormuş
Düşünce ben bunu anladım artık
Yerdeyken vuranın çok oluyormuş
Düştüğüm duruma ağlarım artık
Dost bildiklerim hep düşmanım oldu
Açan çiçeklerim hep birden soldu
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
güzel anlatmışsınız...
Derdimi anlattım dost bildiğime
Ağlayınca gözünü sildiğime
Pişman oldum dünyaya geldiğime
Kim dost kim düşmandır bilemem artık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta