Durmuş zamanın saati müge çiçekleri solmuş
yaralı mevsimlerin durağında garip bir yolcu
boğuluyor siren sesiyle camlarına asılmış
ayazında veda öpücüğü cümlelerin yalnızlığı
toprağına savrulan servi gazeli gibi
kal kendinle ıssız…
işte gidiyorum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta