Gala Çiçeğim Şiiri - Müslüm Bayram

Durmuş zamanın saati müge çiçekleri solmuş
yaralı mevsimlerin durağında garip bir yolcu
boğuluyor siren sesiyle camlarına asılmış
ayazında veda öpücüğü cümlelerin yalnızlığı
toprağına savrulan servi gazeli gibi
kal kendinle ıssız…
işte gidiyorum

Kurulamam küllerine karışamam
şehvetli duygular rüzgarına kapılıp
ateşini yakamam
seremem çulumu sönmüş volkanların üstüne

’’bacasına zehrini salan sigara dumanı gibi’’
sönemem

Yorma düşlerini yıldızlarına bakıp
eşlik edecekler yol boyu yoldaşlığıma
sönmeyecekler gecelerimi aydınlatarak
kederlenme gidişime dalıp
ağustos böceklerinin ezgileriyle yürüyeceğim
tüm bahtsız anılarımı inan
çiğneyeceğim

Yağmurlarınla baş başa bırakıyorum
tutunmak isterken camların buğusuna
son vedasının resmini kalp ile ah...
mührünü basacak ellerin

lapa lapa karlar yağacak
saçakların altını derin bir sessizlik örtüsü kaplayacak
kapanacak tüm yolların
soğuğunda donakalıp ayakların
mıhlanacak sevdasına!
güneşiyle eriyecek...

’’Bin bir rengiyle açacak gala çiçeğim’’.