Kendinden kaçanları yakalayamaz zaman
Kimse umursamaz yuva kazan karıncaların yorgunluğunu
Çorap ören kadınları gördüm tarifini almadıkları yemekler için üzgün
Bir kadın aşk diyor cüret dolu bir sesle kahrolsun diyerek
Lambanın yırttığı karanlıktan ışıklar dökülürken
Sessizliğe bırakıyorum ardımı içim sökük iğnem kırık
Sevgilim duanı giyindim üzerime, eski yamasız sıcak bir umut




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta