https://youtu.be/9jdsviE5uhY?si=ml-mu1izraaZ7lWF
Bu sabah yine izmarit kokulu sokaklardan geçiyorum
Yokluğunda kimi suçlayacağımı bilmeden.
Gözüme çarpan kim varsa, küfreder gibi bakıyorum
Kendimi bile sevmiyorum sen yokken.
Sözcüklerine odalar kurarken
Cümlelerinde şehirler inşa ettiğim
Duy yazamadıklarımı,
Kurguladığım nice ölümler varken sessizliğine,
Yine seni yazıp duruyorum,
Hiç bir renge açılmıyor kapılarım.
Gittin ya
Hep seni giyinip kuşanıyorum
Bir türlü oturmuyor yüreğin yüreğime.
Bana emanet duruşların.
Başkalarına ait oluşundan biliyorum
Olmadığın sokaklarda nefes almanın suçuyla eziliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!