Gülay Garip Şiirleri - Şair Gülay Garip

bildiklerim kadar duyarlıydım her şeye
beklemek bazen anlamsız fazlasını
oysa her eksiğin başı sevgi
tanrıya sormak gerek bazen
içinde kayıp olanı

EDEBİYAT DÜNYASINDA YENİ BİR DERGİ:
FORUMEDEBİYAT 5 OCAK’TA OKURLARIYLA BULUŞTU...

'Kültür, sanat, hayat' sloganıyla yayın hayatına iki ay önce web sitesi olarak başlayan FORUMEDEBİYAT
5 Ocak’ta dergisiyle okurlarının karşısına çıkıyor...

anarşist bir ağzın var senin
ortalık aşka bulanmadan
çek git
yoksa delirecek bütün susanlar

apışarandan geçen her öykü

sen hiç İstanbul’u soldan gördün mü
hani geceyse
hani mehtap sürtüğü oynaşmadaysa denizle
rakının kahramanlığı sökmez adama
bir de çalıyorsa ‘’benzemez kimse sana’’
göğün çatısı bile örtemez

Maria


Ah! Maria Magdalena
Soy sesini çırılçıplak
Uzan acının koynuna

ve öyle değil de
böyle buyurduğunda Zerdüşt
çoktan karaya oturmuştu
Nuh’un gemisindeki sükut

ne öyle ne de böyle uymuyordu

Demek,
Her saklambaçta
Gözü açık saydın kaçışlarımı
Kendimden

Demek,

Hepatit b Ekim’e bulaştığında
Su toplayan gözlerimi
Şırıngayla boşaltmaya kalkan kadının
Apış arası talk pudrası kokuyordu
Çünkü o emekli bir orospuydu
İlk erkeği kalbine boşalsın diye beklerken

mayısın bakir çiçekleri;
hüznün servetini yapıştırıp
kıpkırmızı gözyaşlarınıza
bir günlük ömrünüzü serecek
en yaşanılası mekanınız
genelevin bahçesi miydi?

Beklenti

sesim saklambaç kaygısında
tamamen düzmece bir oyuna sataştı
hani keşkelerle düzelttiğim makyajı
yüzüme gözüme bulaştırmaktı