Gülay Garip Şiirleri - Şair Gülay Garip

Çivinin çıktığı yerde
Pusuya yatmış çocukluğum
Başımı kaldırsam sandık dolusu mazi
Faraziydi oysa yaşam
Kim yaptıysa bu kaldırımları
Nasıl ayağım takıldı,

Art zamanlı dillerin söylemi cümlelerimiz,
Ne ezel tanır,ne ebed...
Ahir gölgelere sarkan suretimiz,
İtibarı bitpazarında satılık mazimiz,
Keşkeleri sıkıştırdığımız ceplerimiz,
Herşey de biz,hiçbir şeyde biz...

sararmış bir kalbin
hastalıklı yüzüyüm
bundandır günüm
üç öğün intihar

yokluğun dibindeyim