Gülay Çelık Şiirleri - Şair Gülay Çelık

Günaydın sevgilim,
Gün senin günündür.
Ellerimi semadan ayırmadığım,
Varlığına şükürlerin yetmediği gündür.
Gün bahardır, kuşlara bayramdır.
Varlığın kalbime şifadır.

Bende bilirdim imkansız demeyi
Lakin bir ayet düşüyor aklıma
Her defasında cenneti müjdeleyen
Hem dualarım da var..

Serin bir rüyanın hatrınadır çektiğim dünya ağrısı.

Yirmi dördüm,
Hüzün getirdin
Geldiğine sevinemedim
Avuçlarımda bir ömür dünya ağrısı
Hissettiklerim.
Niye doğdum ki

Yalnız Rabb’in adaletidir sığındığım,
Nasıl da doğru bir kelamdır, “ yalan dünya “.

Siz bilmezsiniz,
Sigara içiyor diye ciğerinin çürüdüğünü düşünüp kahrolurum içten içe..

Oturup seni düşünüyorum...
Çiçekli şarkılar geçiyor aklımdan..
Sesim kötüdür ama yine de mırıldanıyorum..
Rabbim diyorum,
Ne çok şey gizlemişsin meğer bir surete,
Nurundan bir iz...

Şimdi ben kendime nasıl yetsem bilemiyorum
İçimde koca kara bir delik yokluğunla beslenir
Sen uzaklarda bir yerlerde böylece dururken
Ben nasıl sana gelmeyi engellesem bilemiyorum
Otobüslere de gider de ayaklarım nasıl geri döndürsem bilmiyorum
Ellerinin ellerine uzaklığı bilmem kaç şehir

Seninle aynı şehirde
Şimdi ikimizede gece
Düşlerin biteceği,gerçeğin başladığı yerde.

Sen öyle gece gibi bakarken bahar oluyorum ben.
Nisan mayıs hava civa.