Bir vakit, uzlet içün yolum kimselerin uğrayamadığı bir dağa düşmüş idi. Orada gönlü yaralı, perişan bir bülbül gördüm ki, gül bahçelerini terk edip bu dağları mekân tutmuş ve yabani bir gül etrafında pervane olmuş idi. Kendisine bu ahvâli su’âlen;
beyt:
Bunca gülşen şehr içinde var iken vahşet nedür
Bir yabânî gül içün bu düşdüğün dehşet nedür
nesr: Şehirlerde bunca gül bahçesi var iken bu vahşi hayatı seçmek nedendir, bir yabani gül için içine düştüğün dehşet verici hâle bak!
deyince, bülbül-i şeydâ iki beyt-i dil-güşâ ile şu sûrette figân eyledi;
..
